Witamina D, podstawowy składnik odżywczy dla zdrowia, który pozyskujemy niemal w całości ze światła słonecznego, jest również jednym z najbardziej deficytowych w naszym organizmie. Niedobór witaminy D jest ściśle związany z większą predyspozycją do doznawania złamań kości, osteoporozy, osteomalacji, rozwoju zespołu Devica i krzywicy u dzieci. Dlaczego tak się dzieje? Eksperci winią ten powszechny deficyt za nasz styl życia, ponieważ częstość występowania deficytu witaminy D jest większa w krajach uprzemysłowionych. Jak sprawdzić, czy brakuje Ci witaminy D? Zmęczenie i znużenie, pesymizm i bardziej przygnębiony nastrój, lekka pobudliwość, osłabienie mięśni, nerwowość i bezsenność, zachcianki na słodycze, próchnica zębów i zapalenie dziąseł… to niektóre z głównych objawów, które alarmują nas o niewystarczającym poziomie witaminy D, która, jak już powiedzieliśmy, jest niezbędna dla naszego zdrowia.
Witamina D to tak naprawdę prowitamina, która bierze udział w wielu procesach w organizmie człowieka. Spośród nich najważniejsza jest rola, jaką odgrywa w układzie fosforowo-wapniowym, który jest ściśle związany z rozwojem i utrzymaniem kości. Sprzyja i zapewnia wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego, a później jego prawidłowe odkładanie w kościach. Brak witaminy D został powiązany z wieloma zaburzeniami, takimi jak choroby autoimmunologiczne, nowotwory, choroby metaboliczne i choroby układu krążenia. Ponadto we wczesnym wieku rozwojowym brak witaminy D uniemożliwia krzepnięcie kości poprzez prawidłowe odkładanie wapnia.
Ostatecznie te kości kończą się osłabieniem i wykrzywieniem, powodując to, co jest znane jako krzywica. W dorosłości brak prawidłowej mineralizacji kości spowodowany brakiem witaminy D nazywany jest osteomalacją, związaną z większą kruchością kości. Poza możliwością rozpoznania objawów związanych z brakiem witaminy D, najlepszym sposobem na uzyskanie pewności jest przeprowadzenie badania krwi w celu określenia stężenia tego składnika odżywczego w osoczu krwi danej osoby. Ogólnie za prawidłowy przyjmuje się poziom 25 ng/ml; za niedostateczny poziom w granicach 30-20 ng/ml; a za niedoborowy poziom <20 ng/ml.
